Agenci AI odgrywają coraz większą rolę w automatyzacji zadań i poprawie wydajności przedsiębiorstw. Jednak ich efektywność jest często ograniczana przez technologiczne silosy i niewystarczającą interoperacyjność między systemami. Aby sprostać temu wyzwaniu, Google niedawno ogłosiło wprowadzenie protokołu Agent2Agent (A2A), otwartego standardu mającego na celu ułatwienie współpracy między agentami, niezależnie od ich dostawcy czy środowiska wdrożenia.

Odpowiedź na fragmentację systemów

Pojawienie się autonomicznych agentów, zdolnych działać półniezależnie w skomplikowanych zadaniach, stworzyło nowe wyzwanie: ich zdolność do skutecznej współpracy w zróżnicowanych środowiskach.
W tym kontekście powstał A2A. Zaprojektowany jako protokół komunikacji między agentami, opiera się na szeroko przyjętych standardach, takich jak HTTP, JSON-RPC i Server-Sent Events (SSE), z architekturą zorientowaną na bezpieczeństwo, modularność i obsługę długotrwałych lub multimodalnych zadań. Agenci mogą się wzajemnie odkrywać, dzielić "mapami zdolności" i współpracować poprzez strukturalne wymiany wokół obiektów-zadań i artefaktów.
Z ponad 50 partnerami technologicznymi i dostawcami usług, takimi jak Atlassian, PayPal, Salesforce, SAP, ServiceNow, oraz firmami doradczymi jak BCG, Deloitte i McKinsey, A2A cieszy się szerokim wsparciem przemysłowym.

Jak działa A2A?

Protokół A2A ustanawia strukturę komunikacji między dwoma typami agentów: agent klient, który inicjuje i formułuje zadania do wykonania, oraz agent zdalny, odpowiedzialny za ich wykonanie lub dostarczenie odpowiednich informacji. Taki podział funkcji ma na celu modelowanie jasnej logiki delegacji w środowisku wieloagentowym.
Schemat ilustrujący przepływ danych między agentem zdalnym a agentem klientem, aby uzyskać bezpieczną współpracę, zarządzanie zadaniami i stanami, negocjowanie doświadczenia użytkownika i odkrywanie zdolności
Kredyt Google

Protokół A2A opiera się na prostej, ale skutecznej architekturze:

  1. Odkrywanie zdolności : Każdy agent publikuje mapę agenta opisującą swoje umiejętności i usługi, co pozwala agentowi klientowi zidentyfikować najlepszego agenta do wykonania konkretnego zadania.
  2. Zarządzanie zadaniami: Agenci mogą samodzielnie inicjować i śledzić zadania, synchronizując swoje stany postępu.
  3. Współpraca między agentami: Wymiana wiadomości, artefaktów i instrukcji w celu koordynacji działań.
  4. Negocjacja formatów: Agenci dostosowują swoje odpowiedzi do specyficznych potrzeb swoich rozmówców (tekst, obraz, wideo…).
Na przykład, w procesie rekrutacji, jeden agent mógłby zidentyfikować wykwalifikowanych kandydatów, podczas gdy inny organizowałby rozmowy kwalifikacyjne, a trzeci przeprowadzałby sprawdzenia referencji, wszystko w sposób przejrzysty i zautomatyzowany.
Zgodnie z Google :
"Ten wysiłek współpracy świadczy o wspólnej wizji przyszłości, w której agenci AI, niezależnie od swoich technologii bazowych, będą mogli współpracować bezproblemowo, aby zautomatyzować złożone przepływy pracy przedsiębiorstw i osiągnąć niespotykane wcześniej poziomy wydajności i innowacji. Wierzymy, że ta uniwersalna interoperacyjność jest kluczowa dla pełnego wykorzystania potencjału współpracujących agentów AI".

Tłumaczone z Vers une interopérabilité agentique : Google Cloud lance le protocole A2A

Bardziej zrozumiałe