Lidar (Light Detection and Ranging) is een remote sensing-technologie die gebruikmaakt van laserpulsen om afstanden met hoge precisie te meten. Lidar werkt door laserstralen op een doelwit te richten en de tijd te meten die het gereflecteerde signaal nodig heeft om terug te keren. Hierdoor kunnen zeer gedetailleerde driedimensionale puntenwolken worden gegenereerd, wat het onderscheidt van technologieën zoals radar (radiogolven) of stereovisie (beeldanalyse). Lidar biedt een hoge ruimtelijke nauwkeurigheid en kan functioneren onder slechte lichtomstandigheden.
Toepassingen en praktijkvoorbeelden
Lidar wordt veel gebruikt voor topografische kartering, 3D-stadsmodellering, bosbeheer, archeologie en geologie. In de auto-industrie is het essentieel voor navigatie en obstakeldetectie in autonome voertuigen. Drones met Lidar kunnen snel moeilijk bereikbare of gevaarlijke gebieden in kaart brengen. Ook wordt Lidar ingezet voor infrastructuurmonitoring en het beheer van natuurlijke hulpbronnen.
Belangrijkste software, bibliotheken en frameworks
Voor de verwerking van Lidar-data zijn er diverse tools, zoals PDAL (Point Data Abstraction Library), LAStools, CloudCompare en Open3D. Voor integratie binnen machine learning of robotica biedt ROS (Robot Operating System) specifieke modules voor Lidar-sensoren.
Recente ontwikkelingen en trends
Recente ontwikkelingen richten zich op miniaturisering van Lidar-sensoren, kostenverlaging en verbetering van de temporele en ruimtelijke resolutie. De opkomst van autonome voertuigen versnelt de ontwikkeling van robuustere, compacte solid-state Lidar-systemen. Daarnaast opent de fusie van Lidar-data met andere sensoren (camera, GPS, IMU) nieuwe perspectieven voor omgevingswaarneming en 3D-modellering.